Etiquetas

09 diciembre 2013

DONOURO

Situémonos no Ourense do século XV, e máis concretamente entre os anos 1457-59. Donouro era unha muller xudea casada con David un prateiro que residiu na nosa cidade durante vintecinco anos, entre 1434 e 1459. O papel xogado pola súa dona foi interesante pois, como outras tantas mulleres, ao enviuvar tivo que estar ao fronte do negocio e da xestión dos bens económicos.  

Donouro tivo que facer fronte a varios asuntos xudiciais, entre eles, a reclamación dun empezo que o seu home fixera con Lorenzo de Seoane. Concretamente Lorenzo de Seoane reclamaba que lle fose devolvta a peza de prata que empeñara a David. Como este falecera, as autoridades ourensás solicitaron que Donouro presentase nun prazo de tres días, a documentación que tiña o seu home pero esta non puido presentar ningunha documentación polo que condearon a Donouro a que nos seguinte nove días dese a Lorenzo Seoane unha cantidade de prata. 

Poucos días despois, Donouro enfrontouse a outra demanda da que saíu absolta. Todo isto pon de manifesto que as mulleres teñen que facer fronte aos negocios familiares adquirindo, deste xeito, notoriedade pública.

Vid: Antonio de Rubio, Mª Gloria, "La historia de las mujeres desde el IEGPS: proyectos y resultados. El caso de las mujeres judías" en García Fernández, M.; Gernadas Martínez, S.; Ballesteros Ferández, A. (eds) As mulleres na historia de Galicia, Santiago, Andavira, 2012, pp. 109-110.